Categorie: Testament

“Mijn wapenfeit gaat over de ruilverkaveling De Poel-Heinkenszand (Zeeland ten zuiden van Goes). Deze ruilverkaveling was gestemd en begin jaren 70 volop in uitvoering”. (Tineke van Oosten)

“Wapenfeit: natuurbehoud” verder lezen

Door Kees Waagmeester

Wat beschouw jij als grootste wapenfeit van de PPR? Spontaan denk ik aan het kabinetsbesluit in 1974 om de Oosterscheldedam doorlaatbaar te maken. De PPR-ministers Van Doorn en Trip maken de collega’s in het kabinet-Den Uyl en de coalitiegenoten duidelijk dat het afsluiten van de Oosterschelde het einde van het kabinet zou betekenen. 

Een doorlaatbare dam? Als belangrijkste wapenfeit? Ja, ook als ik langer nadenk over de vraag, blijf ik bij mijn keus. Omdat de manier waarop de PPR hier heeft geopereerd een goed voorbeeld is van hoe je volgens mij politiek moet bedrijven. Je moet sowieso bereid zijn regeringsverantwoordelijkheid te dragen als het even kan. En om in termen te blijven: om de slag te winnen moet je je strategie en tactiek op orde hebben. En dat had de PPR.

Het besluit was een compromis. Volgens de Deltawet moesten alle zeearmen worden afgesloten. Maar vissers, milieugroepen en watersporters wilden de Oosterschelde geheel open houden om het unieke milieu daar in stand te houden. In 1967 ontstaat een studiegroep met daarin ingenieurs en biologen die over alternatieven gingen nadenken. Voorwerk wordt ook gedaan door Constant van Waterschoot, lid van de Zeeuwse provinciale staten voor de PPR. De tegenstand is groot; de veiligheid staat immers voorop in de Deltawerken. Het lijkt maatschappelijk en politiek onmogelijk van de Deltawet af te wijken.

Maar al snel na zijn aantreden in 1973 doet het kabinet-Den Uyl een gouden zet: een commissie – de commissie-Klaasesz – moet bestuderen of er een alternatief is voor volledige afsluiting. Al begin 1974 ligt er een rapport: openhouden kan. En dan beginnen de ingenieurs en aannemers te ontwerpen en te rekenen, ofwel: anders te denken. Jonge ingenieurs krijgen een kans, de waterbouw maakt een enorme innovatiesprong waar de Nederlandse economie nog tientallen jaren van profiteert. Milieu- en natuurbeleid krijgt een serieuze status.

De doorlaatbare dam kwam er: het kon een belangrijk wapenfeit worden omdat het besluit goed werd voorbereid. En het zal het blijven omdat we er nog steeds de vruchten van plukken.

Kees Waagmeester geeft het stokje door aan Tineke van Oosten die nog een bijzondere rol speelde rond de Oosterschelde. Zie onderaan: 

Kees Waagmeester was eindredacteur van de PPR-Aktiekrant van 1973 tot 1977. Gemeenteraadslid voor de PPR in Alphen aan den Rijn van 1974 tot 1980. Was lid van de PPR van 1971 tot 1984 en daarna van de PvdA.

Reactie 

.

Tineke van Oosten reageert

Graag reageer ik met een wapenfeit. Maar eerst zou ik nog even op de eerste nieuwsbrief willen reageren. Mooi dat de Oosterscheldekering en de besluitvorming als eerste wapenfeit worden gememoreerd. Gelukkig wordt een studiegroep genoemd, die dat idee naar voren bracht. Laat ik nou deel uit gemaakt hebben van die studiegroep met de naam “Zeeuws Meer?”. Het was een studentenstudiegroep, interuniversitair (Delft, Utrecht, Wageningen, Leiden, Groningen), alle studenten in hun laatste studiejaar. Wij bedachten de stormvloedkering en bewezen dat het technisch mogelijk zou zijn. Wij presenteerden ons plan in de 2^e Kamercommissie voor de waterstaat en hielpen Westerterp bij de verdediging in de 2^e Kamer. Uit handen van Klaassesz kregen wij een prijs als waardering, maar ons werd wel gevraagd om niet met de ingenieurs van Rijkswaterstaat te praten. Hij was bang dat die knappe koppen zich “in hun kuif gepikt” zouden voelen door een stelletje studenten … (zwijggeld?). Daardoor hebben we eigenlijk nooit de waardering gekregen die we verdienden en zijn snel in het vergeetboek geraakt…

De redactie constateert dat PPR-ers op alle niveaus actief waren en hun bijdrage leverden…..