Zoals eerder gemeld heeft de PPR Reünie in Dronten er toe geleid dat het gevoel van urgentie naar een studie over de betekenis van de PPR is toegenomen. Ook bij het Katholiek Documentatie Centrum (KDC) in Nijmegen, dat de PPR-archieven beheert.
“Studie PPR stap dichterbij” verder lezenMilieupolitiek van de PPR
Yannick Heijmans schreef over de ontwikkeling van de milieupolitiek van de PPR. Er is in Nederland eigenlijk pas laat een groene partij opgekomen omdat de PPR zich al zo sterk maakte voor het milieu. Zo haalt Heijmans op dat volgens Lucas Reijnders de radicalen de enige kleine partij die op milieugebied effectief invloed heeft weten uit te oefenen op regeringsbeleid, hoewel de PSP als partij met milieuactivisme begon.
“Milieupolitiek van de PPR” verder lezenBasisinkomen en PPR invloed
Bram van Ojik schreef “groot was mijn verbazing toen ik, 30 jaar later, midden in een nieuwe recessie met hoge werkloosheid, als leider van GroenLinks, opnieuw in zaaltjes ver weg en dichtbij, veelvuldig de vraag kreeg of een basisinkomen niet zou kunnen helpen om de burger uit armoede en in een baan te krijgen“. Waarom zijn we 30 jaar later nog niet verder?
“Basisinkomen en PPR invloed” verder lezenSteunpilaren gezocht!
De interesse voor een (wetenschappelijke) studie naar de invloed van het PPR-denken op het beleid groeit gestaag. ‘Oral history’ vormt daarbij een belangrijke aanjager. Een flink aantal hoofdrolspelers uit de jaren 60, 70 en 80 zijn immers nog steeds helder van geest en van onschatbare waarde voor een dergelijke studie.
Maar de tijd dringt!
“Steunpilaren gezocht!” verder lezenBasisinkomen (in 1981)
In de zomer van 1981 belde ik vanuit een telefooncel aan het strand op Corsica naar het partijbureau van de PPR aan de Singel in Amsterdam om te horen of mijn sollicitatie naar een baan bij de Studiestichting, het wetenschappelijk bureau, succesvol was geweest.
“Basisinkomen (in 1981)” verder lezenWapenfeit: natuurbehoud
“Mijn wapenfeit gaat over de ruilverkaveling De Poel-Heinkenszand (Zeeland ten zuiden van Goes). Deze ruilverkaveling was gestemd en begin jaren 70 volop in uitvoering”. (Tineke van Oosten)
“Wapenfeit: natuurbehoud” verder lezenOver rode oortjes en tijd voor actie
In de leeszaal van het Katholiek Documentatiecentrum (KDC) in Nijmegen zit een student met rooie oortjes stukken te lezen uit het PPR-archief. In het bijzonder de conclusies van de commissie-Trip, die werd ingesteld na de verkiezingsnederlaag van 1977. Hij is gefascineerd geraakt door een partij, die ontstond als afsplitsing en jaren later opging in een nieuw politiek samenwerkingsverband. Een mooi onderwerp voor zijn scriptie. Zo blijft geschiedenis actualiteitswaarde houden. “Over rode oortjes en tijd voor actie” verder lezen
PPR Wapenfeit: de Oosterscheldekering
Door Kees Waagmeester
Wat beschouw jij als grootste wapenfeit van de PPR? Spontaan denk ik aan het kabinetsbesluit in 1974 om de Oosterscheldedam doorlaatbaar te maken. De PPR-ministers Van Doorn en Trip maken de collega’s in het kabinet-Den Uyl en de coalitiegenoten duidelijk dat het afsluiten van de Oosterschelde het einde van het kabinet zou betekenen.
Een doorlaatbare dam? Als belangrijkste wapenfeit? Ja, ook als ik langer nadenk over de vraag, blijf ik bij mijn keus. Omdat de manier waarop de PPR hier heeft geopereerd een goed voorbeeld is van hoe je volgens mij politiek moet bedrijven. Je moet sowieso bereid zijn regeringsverantwoordelijkheid te dragen als het even kan. En om in termen te blijven: om de slag te winnen moet je je strategie en tactiek op orde hebben. En dat had de PPR.
Het besluit was een compromis. Volgens de Deltawet moesten alle zeearmen worden afgesloten. Maar vissers, milieugroepen en watersporters wilden de Oosterschelde geheel open houden om het unieke milieu daar in stand te houden. In 1967 ontstaat een studiegroep met daarin ingenieurs en biologen die over alternatieven gingen nadenken. Voorwerk wordt ook gedaan door Constant van Waterschoot, lid van de Zeeuwse provinciale staten voor de PPR. De tegenstand is groot; de veiligheid staat immers voorop in de Deltawerken. Het lijkt maatschappelijk en politiek onmogelijk van de Deltawet af te wijken.
Maar al snel na zijn aantreden in 1973 doet het kabinet-Den Uyl een gouden zet: een commissie – de commissie-Klaasesz – moet bestuderen of er een alternatief is voor volledige afsluiting. Al begin 1974 ligt er een rapport: openhouden kan. En dan beginnen de ingenieurs en aannemers te ontwerpen en te rekenen, ofwel: anders te denken. Jonge ingenieurs krijgen een kans, de waterbouw maakt een enorme innovatiesprong waar de Nederlandse economie nog tientallen jaren van profiteert. Milieu- en natuurbeleid krijgt een serieuze status.
De doorlaatbare dam kwam er: het kon een belangrijk wapenfeit worden omdat het besluit goed werd voorbereid. En het zal het blijven omdat we er nog steeds de vruchten van plukken.
Kees Waagmeester geeft het stokje door aan Tineke van Oosten die nog een bijzondere rol speelde rond de Oosterschelde. Zie onderaan:
Kees Waagmeester was eindredacteur van de PPR-Aktiekrant van 1973 tot 1977. Gemeenteraadslid voor de PPR in Alphen aan den Rijn van 1974 tot 1980. Was lid van de PPR van 1971 tot 1984 en daarna van de PvdA.
.
Tineke van Oosten reageert
Graag reageer ik met een wapenfeit. Maar eerst zou ik nog even op de eerste nieuwsbrief willen reageren. Mooi dat de Oosterscheldekering en de besluitvorming als eerste wapenfeit worden gememoreerd. Gelukkig wordt een studiegroep genoemd, die dat idee naar voren bracht. Laat ik nou deel uit gemaakt hebben van die studiegroep met de naam “Zeeuws Meer?”. Het was een studentenstudiegroep, interuniversitair (Delft, Utrecht, Wageningen, Leiden, Groningen), alle studenten in hun laatste studiejaar. Wij bedachten de stormvloedkering en bewezen dat het technisch mogelijk zou zijn. Wij presenteerden ons plan in de 2e Kamercommissie voor de waterstaat en hielpen Westerterp bij de verdediging in de 2e Kamer. Uit handen van Klaassesz kregen wij een prijs als waardering, maar ons werd wel gevraagd om niet met de ingenieurs van Rijkswaterstaat te praten. Hij was bang dat die knappe koppen zich “in hun kuif gepikt” zouden voelen door een stelletje studenten … (zwijggeld?). Daardoor hebben we eigenlijk nooit de waardering gekregen die we verdienden en zijn snel in het vergeetboek geraakt…
De redactie constateert dat PPR-ers op alle niveaus actief waren en hun bijdrage leverden…..
PPR Testament: wat was de betekenis van de PPR?
De PPR Reünie 2018 heeft er toe bijgedragen dat de rol en betekenis van de PPR ook in bredere kring in een ruimere context zijn geplaatst.
Het Katholiek Documentatiecentrum (KDC), dat het PPR-archief beheert, speelt hierbij een belangrijke rol. Inmiddels is de afdeling Geschiedenis van de Radboud Universiteit Nijmegen bereid gevonden om als opdrachtgever te fungeren. Gedacht wordt aan een postdoc., een zelfstandig wetenschappelijk onderzoek door een pas gepromoveerde (junior-)onderzoeker.
DoeL “PPR Testament: wat was de betekenis van de PPR?” verder lezen
PPR gloriejaren (Jeroen van Urk)
Jeroen van Urk schreef over de PPR gloriejaren
Het waren de jaren ’70, het was de tijd van afdelingen als aktiecentra en van de kongressen (met altijd een kresj voor de kinderen, honden konden gewoon in de záál van de Veemarkthallen), het waren gloriejaren van de Politieke Partij Radikalen. De tijd waarvoor gold: Nu is het meest radikale nog niet goed genoeg – zoals priester en Kamerlid Dolf Coppes in 1972 schreef in het zo betitelde strategiepamflet.
Hier de link pdf